ภาค 2 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 86 / 88

ประโยค - วิวัฒนาการเปล ภาค ๓ หน้าที่ 223 [ความหมายของคำปฏิสนธิสมมุตา] ส่วนความ (ต่อไป) นี้ เป็นความหมายสังเขปในปฏิสนธิสมมุตา และปฏิสนธิบุรณธรรมนัน ธรรมที่เป็นปัจจัยทั้งหลาย ฟังทราบว่าชื่อ ปฏิสนธิสมม

ในบทนี้ได้ศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำว่า 'ปฏิสนธิสมมุตา' ซึ่งหมายถึงธรรมที่เกิดจากปัจจัยหลายอย่าง และอธิบายถึงการแสดงปฏิสนธิสมมุติในพระสูตร โดยการทำความเข้าใจถึงความสัมพันธ์ระหว่างการเกิดและการไม่เกิด

ประโยค - วิสุทธิมรรคนเปล ภาค ๓ ตอนที่ ๒๒๔ สุ่งขาวทองหลายมีเพราะปัจจัยคือวิสิษา ตตตา (ความมีเพราะปัจจัย อย่างนั้น) อย่างนี้แลต้องใด วิสิษา (ความไม่มีที่จะไม่มีเพราะ ปัจจัยอย่างนั้น) อย่างนี้แลต้องใด อ

ในบทนี้กล่าวถึงความเป็นปัจจัยในธรรมว่าทุกอย่างเกิดขึ้นได้เพราะปัจจัยต่างๆ ส่งผลต่อกันและกัน โดยแยกแยะความสำคัญของแต่ละปัจจัย เช่น อวิสิษฏตาและอนัญญถฏตา ที่แสดงถึงความสัมพันธ์ของปัจจัยที่ทำให้ธรรมเกิดห

ประโยค - วิชาภัณฑ์วพล ภาค ๓ ตอนที่ ๗ หน้า ที่ 227 ดูริยาสักวา ความเกิดขึ้นไม่แสดง ซึ่งที่กล่าวว่า "เรานั้นรู้ว่าถึงอย่างนี้ว่า "ความเสวยอารมณ์มีเพราะปัจจัยอุปาทาน ความเสวยอารมณ์มี เพราะปัจจัยอสมากิฤทธ

บทความนี้อธิบายถึงแนวคิดเกี่ยวกับความเสวยอารมณ์ในวิชาภัณฑ์วพล และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเกิดขึ้นของความเสวยอารมณ์ ซึ่งรวมถึงอุปาทานและอสมมากิฤทธิ์ โดยเน้นการช่วยเหลือผู้ที่ศึกษาเพื่อเข้าใจหลักธรรมที่

ประโยค - วิถีธรรมกรมเปล ภาค ๑ ตอนที่ ๒๒๙ ให้สำเร็จด้วย เพราะฉะนั้น กิริยาเพียงแค่ความนิ่งจึงไม่เป็นปฏิกุลมาท เพราะเป็นสัทเทกประการ ๑ ฉะนั้น ในอ้นนั้น พึงมีคำกล่าวว่า "พวกข้าเจ้าเข้าใช้ประองค์กับโหติ"

ในบทที่ ๒๒๙ นี้จะพูดถึงความสำคัญในการแสดงปฏิสมฺปุทาของภิกขุและความเกี่ยวข้องกับกิริยาเพียงความนิ่ง ซึ่งต้องการให้หว่านพืชผลในความเกิดขึ้นและความไม่มีความที่ควรประกอบในบทต่างๆ เช่นอธิปจจอวตาและอุปจสมฺป

ประโยค - วิชาธรรมะเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๓๘ นั่น ทรงแสดงแต่ปลายขอบรัง้นบ้าง แต่กลางมาถึงขอบรัง้นบ้าง จุดความ (ซัก) เอาเวลัยแห่งคนหาเวลัย ๔ คนจะนั้น [แสดงแต่ปลายถึงปลาย] เหมือนอย่างว่า ในคนหาเวลัย ๔ คน คน

ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมเกี่ยวกับการเข้าถึงปิโมกข์ทั้งจากปลาย ขอบ หรือต้นขอบ ขึ้นอยู่กับการเข้าใจและการใช้งานของผู้ศึกษาอย่างเช่นในกรณีของคนหาวัลย์ ๔ คนที่มีวิธีการตัดและนำไปใช้งานที่แตกต

ประโยค - วิชาธรรมะเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑ - หน้า ที่ 241 ของตน และเพื่อทรงชี้แจงซึ่งสำคัญแห่งความเกิดขึ้นด้วย ปฏิวัติเทสนา (การแสดงปฏิวัติสุขามาโดยปฏิโลม) ตั้งแต่ ปลายข้างบน ปฏิวัติเทสนานั้น พึงทราบว่าเป

บทนี้กล่าวถึงการชี้แจงความเกิดขึ้นของทุกข์และธรรมะที่เกี่ยวข้องในวิชาธรรมะของพระพุทธเจ้า โดยนำเสนอปฏิวัติเทสนาและการวิเคราะห์เหตุและผลของความทุกข์ ซึ่งได้รับการหลักการจากความรู้แรกตรัสรู้ของพระองค์ แล

ประโยค - วิถีธรรมคร่าวๆ ภาค ๓ ตอน ๑ หน้า ๒๓๓ จิตทรสโดยยกธรรม ๒ ประการนี้ เป็นสีส้า ? ก็ว่า เพราะธรรม ๒ ประการนี้ เป็นเหตุพิเศษของธรรมที่เป็นสุดคิดคามิ และทุดคิดคามิ จริง อยู่ อวิชชาเป็นเหตุพิเศษของธรร

บทนี้พูดถึงการวิเคราะห์วิถีธรรมในเชิงลึกผ่านสองเหตุพิเศษ ได้แก่ อวิชชา และอัตตา ซึ่งมีผลต่อชีวิตและความทุกข์ของตน โดยใช้การเปรียบเทียบกับการเลี้ยงโคและการพยายามทำกรรมดีเพื่อบรรเทาความทุกข์ เหตุสำคัญคื

ประโยค - วิสุทธิธรรมนลกานปลด ภาค ๓ ตอนที่ ๑ หน้าที่ ๒๔๖ โดยอรรถก็คือบันเป็นต้นเหตุแห่งอิทธิพลของธรรม เป็นความที่มีอิทธิพลในธรรมชาติซึ่งชื่อวิชาคือ (ทำอรรถแห่งอิทธิพลบันให้ปรากฎ) (๕) ธรรมชาติใด สัตว์ดั

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงอิทธิพลของธรรมชาติที่ส่งผลต่อสัตว์ในสงสาร โดยมุ่งเน้นไปที่ธรรมชาติที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบริบทของบัญญัติธรรม เช่น อวิชา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการปิดบังและการสืบค้นทางจิตและอารมณ์ของวิ

ประโยค - วิชาชีพกรรมเปล่า ภาค ๑ ตอนที่ ๑ หน้า ๒๔๗ อย่างหนึ่ง อธิษฐานวา - ผู้อธิษฐานเป็นอรรถแห่งปัจจัยพทธ์ วิชาชาด้วย วิชาชานั้นเป็นปัจจัยด้วย เหตุนี้จึงชื่อ วิชาชา-ปัจจัย (แต่วามวิชาชาปัจจัย) (บทว่า

คำว่า 'วิชาชา' และ 'สังขาร' มีความหมายลึกซึ้งในศาสตร์ของกรรม ซึ่งวิชาชาเป็นปัจจัยในการสร้างสังขารทั้งหลาย โดยมีหมวดหมู่ต่าง ๆ เช่น บุญฤักสังขาร อนุญฤาณสังขาร และเมนซากสังขาร อธิบายถึงการแต่งแต้มของธรร

ประโยค - วิทยามิกรณ์เปล ภาค ๑ ตอนที่ ๒๔๘ ปกติภิสังขาร (สงสารคือความเพียรพยายาม) จัดเป็นงานที่มา โดยสงสารศัพท์ ในสงสาร ๔ นั้น ธรรมที่มีปัจจัยดังกล่าว ที่กล่าวไว้ใน บาลีทั้งหลาย มีคำว่า "อนิวจา วด สงสา

ในบทความนี้มีการพูดถึงความหมายของสงสารในบริบทของธรรมและการปฏิบัติในไตรภูมิ รวมถึงการสร้างสงสารที่มีคุณค่าและการพัฒนาทางจิตใจ ผ่านการอธิบายแนวความคิดในบาลี นอกจากนี้ยังมีการระบุประเภทต่างๆ ของสงสาร และ

ประโยค - วิทยาภิรมย์เปล่า ภาค ๓ ตอนที่ 250 ธรรมชาตินั้นชื่อว่า มรณะ เพราะเป็นเหตุตาย (แห่งสัตว์) ความเศร้า ชื่อว่า โศก ความคร่ำครวญชื่อว่า ปริเทวะ ธรรมชาติก็คือชื่อว่า ทุกข์ เพราะทำให้ลำบาก หรือว่าทุ

เนื้อหาตีพรรณนาเกี่ยวกับความหมายของมรณะและทุกข์ในบริบทของพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงความเกี่ยวเนื่องระหว่างอวิชชาและการเกิดขึ้นของทุกข์ เนื้อหาจะอธิบายความลึกซึ้งที่เกี่ยวพันกับการดำรงอยู่ของสังขารทุกอย่างใ

ประโยค - วิญญาณมีกรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๕๓ ต้นเหตุเป็นฐานะภาพ มีกรรมและผลของกรรมเป็นลักษณะ มีความได้ประสบความมีความเป็นเป็นรส มีคุณลักษณะอันพยากรณ์เป็นปัจจัย มีอุปทานเป็นปัจจัย ลักษณะเป็นต้น แห่งชาต

ในตอนนี้ได้กล่าวถึงหัวข้อวิญญาณและกรรม โดยชี้ให้เห็นถึงลักษณะและผลของกรรมที่ส่งผลต่อการดำรงอยู่ของวิญญาณ การปฏิบัติตนเพื่อหลีกเลี่ยงความหลงและความไม่รู้ รวมถึงแนวทางการเข้าใจธรรมในแบบต่าง ๆ ที่จะนำไปส

ประโยค - วิถีทิฏฐิมรรคเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๕۵ ทั้งสองอย่างนั่น) มี ๔ อย่าง และ ๕ อย่าง โดยเน้นด้วยกำเนิดและคติ" แม่ความมืออย่างต่างๆ มืออย่างเดียวเป็นต้นแห่งองค์ที่เหลือมีสะ เป็นอาทิ ก็.phีทราบโดยนัย

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับวิถีทิฏฐิมรรคเปล่า เน้นต้นกำเนิดและคติที่เกี่ยวข้องกับองค์ต่างๆ ในธรรมะ โดยเฉพาะปฏิจสมุปบาทธรรม และความสัมพันธ์ระหว่างโลกะแก่คนเลว ในการแสดงความไม่ขาดตอนของวงล้อแห่งภาคมรรค พร้

ประโยค - วิถีธรรมประกอบ 3 ภาค คำตอน 1 - หน้าที่ 257 อธิปจ๋อจา (คือกลุ่มเหตุ) และปฏิวัติสมบูรณ์ (กลุ่มผล) นี้เรียกว่า อวิชชา ดังนี้ ในฐานะแหล่งนั้น ยกเว้นสังฆ์ (คือปัญญาและมรรคน) นี้เป็น โลกุตระเสีย อ

ในบทนี้มีการวิเคราะห์อวิชชา ว่าคือสิ่งที่ปิดบังลักษณะจริงและทำให้ไม่สามารถรู้แจ้งได้ อธิปจ๋อจาและปฏิวัติสมบูรณ์เป็นสองกลุ่มเหตุผลที่เกี่ยวข้อง การไม่รู้ในอธิปจ๋อจาและปฏิวัติสมบูรณ์ถือเป็นอวิชชาที่สำคั

ประโยค - วิถีธรรมกรณเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๑- หน้า 259 และอุทธิจิตนาไม่เป็นปัจจัยของวิญญาณฉันใด แม้อุทธิจิตนา ก็ไม่เป็นฉันนั้น เพราะเหตุนั้น ถึงอุทธิจิตนันต์ก็ต้องคัดออก ในความเป็นปัจจัยแห่งวิญญาณ แต่คนท

บทความนี้เจาะลึกถึงความหมายของอวิชชาและลักษณะต่างๆ ของวิญญาณ รวมถึงการที่อวิชชาเป็นปัจจัยสำคัญในการเกิดสังขารและความเข้าใจผิดในโอาณาสิ่งต่างๆ ของชีวิต โดยดึงเอาหลักธรรมมียอวิชชามาเป็นส่วนประกอบในการอธ

ประโยค - วิถีมุสลิมแปลก ภาค ๓ ตอนที่ ๒๖๒ ในบทว่าอิหราบี ข้าพเจ้าทั้งหลายขอพึ่งว่า "อิหราบีเป็น ปัจจัยแห่งสังคมทั้งหลาย" นี่ไว้ก่อน ด้วยข้ออันนี้ควรจะกล่าว (ต่อไป) คือ (ปัญหา) ว่า "อิหราบีเป็นปัจจัยแห่

บทความนี้อภิปรายถึงความสำคัญของอิหราบีในฐานะที่เป็นปัจจัยของสังคมและวิเคราะห์ปัจจัยต่างๆ ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้ รวมถึงความหมายและความสำคัญในเชิงปรัชญา ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยหลายอย่างที่มีผลต่อสังค

ประโยค - วิญญาณกรรมเปล่า ภาค ๓ ตอนที่ ๒๖๔ ความว่า ไม่ปฏิเสธธรรม (ที่เป็นเหตุ) นั่นเป็นไป เหตุ ฯ ธรรม (ที่เป็นเหตุ) นั่นจึงชื่อว่าปัจจัย มีคำอธิบายว่า อันธรรม (ที่เป็นผล) ใด อายี่ คือไม่ปฏิเสธซึ่งธรรม

เนื้อหาได้อธิบายถึงการไม่ปฏิเสธธรรมที่เป็นเหตุ ว่าธรรมใดที่เกิดขึ้นสามารถเรียกได้ว่าปัจจัยแห่งธรรมที่เป็นผล พร้อมทั้งเข้าใจว่าปัจจัยที่อุดหนุนมีการเชื่อมโยงกับเหตุและผลในทางธรรม รวมถึงความหมายของปัจจั

ประโยค - วิถีธรรมเราปท. ภาค ๑ ตอนที่ 267 แห่งจิตเจตสิกทั้งหลายทั้งปวง บัณฑิตพึงรำลึกว่า ชื่อว่าอารมมนปัจจัย [แก่อธิปิติปัจจัย] ธรรมผู้อดหนุนโดยความเป็นใหญ่ ชื่อว่าอธิปิจฉัย อธิปิติ-ปัจจัยนั้นมี ๒ อย่า

ในบทนี้เสนอแนวคิดเกี่ยวกับอารมมนปัจจัยและอธิปิติปัจจัยที่ส่งผลต่อจิตเจตสิก โดยอธิบายว่ามีองค์ประกอบอย่างไร และความสำคัญของฉันทะ วิริยะ จิตตะและวิงสาเป็นอธิปปัจจัยในการพัฒนาธรรมด้านจิตใจที่มีความสำคัญใ

ประโยค - วิชาธรรมะบันปลุก ภาค 3 ตอนที่ 270 ระหว่างแห่งธรรมเหล่นั้นไม่มี เหตุนี้ ธรรมเหล่านั้นจึงชื่อ อนันตะ (ไม่มีมีระหว่าง) ธรรมเหล่านั้น ชื่อว่าอนันตระอย่างดี เพราะไม่มีหยุดจะจัด เหตุนี้ ธรรมเหล่

บทเรียนในภาคนี้เน้นเรื่องธรรมในแง่ของสหชาติปัญจัยซึ่งเกิดขึ้นอย่างไม่มีระหว่าง การศึกษาเรื่องธรรมเหล่านี้ช่วยให้เข้าใจถึงอำนาจของธรรมชาติและการเกิดขึ้นที่แสดงว่าธรรมจะแยกย่อยตามประเภทที่จะมีประโยชน์ใน

ประโยค - วิถีธรรมาธรรมเปล ภาค ๓ ตอนที่ ๒๗๓ แรง) เพราะเหตุนี้น่าธรรมผู้อุปหนุนโดยความเป็นเหตุมีลำดับ ลึง ทราบว่าผู้อุปหนุนสิปัจ อุปนิสัยปัจจัยจึงเป็น ๓ อย่าง คือ อารมณ์ปัจจัย สนิทปัจจัย อุปนิสัยปัจจัย

เนื้อหาทั้งหมดพูดถึงอุปนิสัยปัจจัยที่แบ่งออกเป็น ๓ ประเภท ได้แก่ อารมณ์ปัจจัย สนิทปัจจัย และอุปนิสัยปัจจัย โดยเน้นที่อารมณ์ความรู้ความเข้าใจที่เป็นหลักสำคัญในกระบวนการเป็นผู้อยู่ร่วมทางธรรม และการสร้า